Dziennik Pieniacza

Wyjeżdżam na umówione spotkanie. Zaczął znowu prószyć drobny śnieżek, więc natychmiast staje Łazienkowska. Jak ma nie stać? Widzę przed sobą miejski autobus. Najpierw gwałtownie hamuje, bo mu pod koła wjeżdża przez dwie ciągłe linie samochód z blondynką za kierownicą. Za chwilę, kilka metrów dalej, kolejna blondynka pakuje mu się pod koła. Udaje się wyhamować. Żeby nie było, że jestem męskim szowinistą – kolejne kilka metrów i już nie ma co hamować, w bok autobusu z impetem wali jakiś łysy facet, który tak się zapatrzył w lusterko żeby móc nielegalnie wjechać po ciągłej na Łazienkowską, że nie zauważył czerwonego przegubowca. Totalny galimatias, nie ma co jechać. Robię rundkę i wracam do siebie.

Ale co tu się dziwić, skoro w całej Europie wystarczyło kilka centymetrów śniegu i totalnie sparaliżowało lotniska. Jakim cudem samoloty latają z Alaski, Grenlandii czy Moskwy, nawet z Warszawy? Czy to optymistyczne, że gdzieś coś może być jeszcze gorzej zorganizowane niż u nas?

Kaśka z rodziną miała przylecieć na święta. Wybrała z wygody Air France. Teraz jej proponują wylot w czasie, kiedy ma się zaczynać kolacja wigilijna. Rezygnuje z przyjazdu. Widzę rozpatrz dzieci w obu krajach i jadę do LOT-u. Okazuje się, że można przylecieć przed świętami. Nasz LOT lepszy od Air France.

A u nas będzie jeszcze lepiej. Premier Tusk odwołał wiceministra infrastruktury, prof. Engelharda, odpowiedzialnego za koleje. I jakby czytał mojego bloga dzisiaj, mówi: „Nowy wiceminister infrastruktury ds. kolei ma być bezpartyjnym fachowcem. Uważam, że kolej naprawdę powinna być z dala od polityki. Mam nadzieję, że wiceministrem odpowiedzialnym za koleje będzie fachowiec, który całe życie poświęcił kolei” – tu chyba się zreflektował pan premier, że ciut przesadził więc dodał –„ale też, że to będzie człowiek z zewnątrz, nie będący pracownikiem kolei”.

Cytuję za TVN24, co zaznaczam bo jakoś mi się ta myśl wydaje pogmatwana. Znam jednego posła, o którym mówi się, że kolekcjonuje pociążki. A na dodatek jest z PSL – może to jego miał na myśli pan premier?

Drugim kandydatem jest obecny prezes PKP, spółki-matki. Jest w kolejach od zawsze, tj. od sześciu lat. Ale też odpowiednio zdystansowany. I fizycznie (w momencie wprowadzania nowego rozkładu był w Chinach, gdzie sprawdzał jak można wprowadzić w Polsce koleje wielkiej szybkości o średniej prędkości ponad 400 km na godzinę), i psychicznie. Bo – jak wynika z jego wywiadów dzisiaj – winę za chaos ponoszą ci podlegli mu urzędnicy kolejowi, którzy do ostatniej chwili kłócili się o kilka pociągów. Pan prezes zauważa, że można było cały rozkład wprowadzić do systemu, a te kilka pociągów na samym końcu. Ale proszę sobie wyobrazić – oni tego nie zrobili! Może dlatego, że dano to trudne zadanie ludziom którzy nigdy w życiu nie mieli z tym do czynienia. Zgodnie z postulatem pana premiera: „ludzie z zewnątrz”.

Albo krasnoludki rządzą polską koleją, albo pan prezes nie wie na czym polega zarządzanie i koordynacja pracy podwładnych. Czy pan prezes poda się do dymisji? Skądże, jego celem jest dobro polskich kolei i nie może pozostawić ich w kryzysie.

A więc pan premier może wybierać między wspaniałymi kandydatami. I na pewno wybór będzie wspaniały!

W cieniu odwołań na kolejach – dymisja szefa Poczty Polskiej. Czym się ten facet naraził? Ratując kondycję poczty, której zaraz się skończy monopol na usługi pocztowe, przygotował plan likwidacji ok. 3 tysięcy placówek i zastąpienia ich agencjami w supermarketach i stacjach benzynowych. To oczywiście uderza w interesy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Kto decyduje o zatrudnieniach na poczcie? Ludowy koalicjant. Nie można stracić takiej marchewki dla swoich członków i sympatyków. A że szlag trafi pocztę? No to co? Wtedy się będziemy martwić.

Mój podejrzliwy charakter każe się domyślać handlu wymiennego – PSL pozwolił panu premierowi wyrzucić z hukiem ludowego wiceministra w zamian za zablokowanie zmian na poczcie. Co pan premier zrobi, jak ludzie nie dostaną kartek na święta i przekazów emerytalnych?

Mają rację krytycy mojego bloga, że czasem przypierdzielam się zupełnie bez sensu. Jak mało istotna jest poczta wobec spokoju koalicji! A generalnie, próba doszukiwania się związków przyczynowo-skutkowych, to przykład pieniactwa.

W miejscowości Giebułtowo chory psychicznie facet zabił swoją zonę kijem od miotły. Dwa dni temu podczas awantury rodzinnej interweniowała policja, która odwiozła go do szpitala psychiatrycznego. Lekarz co prawda ocenił, że mężczyzna wykazuje dużą agresję i może mieć zaburzenia osobowości. Ale ponieważ facet nie zgodził się zostać dobrowolnie w szpitalu, został odwieziony do domu. Nic dziwnego, że po takich przeżyciach się nieco zdenerwował i natychmiast zatłukł żonę.

Lekarz Maciej Jakimek pytany, czy widzi jakiś związek pomiędzy swoją decyzją a zabójstwem odpowiada: „To uproszczenie. Nie ma gwarancji że po leczeniu by tego nie zrobił”. Współczuję temu facetowi. To musi być naprawdę ciężko pracować z poczuciem zupełnej nieprzydatności tego, co się robi.

I ostatnie zdziwienie dzisiaj. Przed warszawskim sądem rozpoczęła się rozprawa z powództwa Ziobry, któremu się nie spodobało, że na korytarzu sejmowym Kalisz jako przewodniczący spec-komisji naciskowej zadał pytanie, czy jak Ziobro zawiózł do Kaczyńskiego (wtedy szefa partii) dokumenty z prokuratury to nie wyczerpało to znamion przestępstwa.

Na początku sędzina Anna Falkiewicz-Kluj (cytuję za Gazetą.pl) uznała, że Kalisza nie chroni immunitet poselski, bowiem ochrona prawna obejmuje tylko: „inną działalność związaną nieodłącznie ze sprawowaniem mandatu”. Pani sędzina w swojej mądrości reprezentanta autorytetu Rzeczypospolitej dodała, że wypowiadając się w tej sprawie Kalisz nie wypowiedział się w kwestii istotnej dla parlamentu. Trochę panią sędzinę rozumiem – zaczynamy od zadawania pytań, czy prokurator generalny postępuje zgodnie z prawem, a potem będziemy pytać, czy sędziowie dysponują inteligencją na poziomie mojej dziesięcioletniej córki.

Efekt? Jak poseł przekroczy prędkość, to nie można mu wlepić mandatu bez uchylenia immunitetu. Jak poseł coś powie o przebiegu komisji sejmowej – immunitet nie obowiązuje. Przynajmniej tak długo, jak pani sędzia Falkiewicz-Kluj ma coś do powiedzenia.

Ciekawe, z rekomendacji jakiej partii pani sędzina Falkiewicz-Kluj dostała się na aplikację sędziowską?

Coś jest w tych prawnikach… Mój przyjaciel z Nowego Jorku, sam szanowany prawnik transakcyjny, z dumą nosił T-shirta z napisem (w wolnym tłumaczeniu):

„Z trzech powodów prawnicy zastąpią szczury jako zwierzęta laboratoryjne:

1.    Bo jest ich dużo

2.    Bo technicy laboratoryjni nie przywiązują się do nich

3.    Są rzeczy, których szczury nigdy nie zrobią”.

Fakt, potrafią być wredni – ale nie są głupi i nie są zależni od partyjnych rekomendacji.

A swoją drogą, jak straszne jest życie urzędnika, kiedy jego kariera może lec w gruzach tylko dlatego, że trzeba zahamować reformę poczty, albo utrzymać KRUS, albo zachować jakiś inny niezmiernie ważny polityczny interes…

Nekrofilii politycznej ciąg dalszy. Jarosław Kaczyński najpierw był na prochach, potem je odstawił ale coś wolno wraca do zmysłów. Osiem miesięcy po katastrofie i cztery miesiące po odstawieniu prochów przypomniał sobie, że nie jest pewien kto tak naprawdę jest pochowany na Wawelu. Chyba trzeba zgodzić się na ekshumację, otworzyć sarkofag i przenieść zwłoki do zakładu medycyny sądowej. Aby uniknąć wszelkich wątpliwości – złożyć je z powrotem na Wawelu dopiero po definitywnym zakończeniu śledztwa. Może moje wnuki doczekają tego podniosłego momentu.

Słyszę opinię, że wątpliwości Jarosława są bezsensowne, bo przecież prokuratura takich wątpliwości nie ma. Jego wątpliwości są rzeczywiście bez sensu, ale kiedy słyszę taki argument – zaczynam się zastanawiać. A nuż, a może? Bo jeśli prokuratura nie ma wątpliwości, to coś może być na rzeczy…

Z. była oburzona, że Wyborcza zacytowała dokładnie protokoły identyfikacji zwłok. Że podobno tak nie można, że jest to obrzydliwe. A na dodatek zupełnie nie sprowokowane. Na wszelki wypadek (nie chcę mieć zepsutych świąt) nie pytam dzisiaj, czy może miało to jakieś uzasadnienie, skoro publicznie kwestionuje się obecność relikwii?

Co jest gorsze – nekrofilia czy pedofilia? Pewno skutki społeczne pedofilii są gorsze, ale jednak nekrofilia jest bardziej obrzydliwa. I w przeciwieństwie do pedofilii, nigdy nie była akceptowalna społecznie. Z tą akceptacją jest różnie. Czytam, że 18-latek zakochany w 14-latce jest oskarżony o pedofilię właśnie. A jak traktować muzułmańskie małżeństwa między starcami i dziećmi?

Był kiedyś taki obleśny kawał, że pedofile są najlepszymi kandydatami na katechetów – bo przecież tylko oni tak naprawdę kochają dzieci.

W podobnej poetyce – para kanibali w milczeniu spożywa kolację. Ciszę przerywa po chwili żona – „przyznaj kochanie że dobre mamy dzieci…”.

Media zastanawiają się, czy ktoś poniesie personalną odpowiedzialność za bałagan na kolei. Jakiś biednych jeleni rzuconych na pożarcie na pewno znajdą. Ale odwlekanie tego w czasie potwierdza tylko regułę, że nie ma woli do rozliczania ministrów za efekty ich pracy.

Ale dlaczego w ogóle ktoś miałby ich rozliczać? To po pierwsze zawsze przyznanie się premiera do porażki. Ale ważniejsze jest co innego – kto niby miałby ich zastąpić? Obowiązuje zasada, że ministrem jest polityk. Kolejna zasada – polityk to facet, któremu nic się w życiu nie udało konkretnego zrobić i osiągnąć. Zapisuje się do partii, wiernie słucha swoich liderów, jak mawia prof. Bauman – specjalizuje się w lizaniu dupy przywódcy. W jego życiorysie nie ma konkretów, a więc jest czysty. Może zostać ministrem obrony albo infrastruktury. Pomysł, żeby awansować jakiegoś faceta, który się na tym zna – jest z gruntu niebezpieczny. Jeśli przyjmiemy takie kryterium wobec ministra, to potem ktoś zapyta jakie kwalifikacje ma prezes PKP?  Prezes KGHM? Kto rządzi spółkami komunalnymi?

Co da zastąpienie ministra infrastruktury innym politykiem? Facet po prostu będzie popierał inną koterię i Inny regon wyborczy. To już lepiej nic nie zmieniajcie, tylko sami się zmieńcie. Ha, ha. Dobry dowcip!

Wymyślono kiedyś, żeby przedsiębiorcy nie musieli czekać w nerwach pięć lat na decyzję Izby Skarbowej, czy byli cacy czy są przestępcami. Można to było osiągnąć zadając pytanie o interpretację do Izby Skarbowej, a kiedy taka interpretacja była naszym zdaniem niewłaściwa – poprosić o ostateczne rozstrzygnięcie sąd administracyjny. Słucham dzisiaj w Tok FM, że dość prędko nasza władza doszła do wniosku, że nie jest to dobre rozwiązanie. No bo czy można wierzyć w mądrość urzędników Izb Skarbowych? To znaczy, jak walą nam kary, to oczywiście tak. Ale jak nas informują co robić – to przecież nie można. Mądrość jest tylko w Ministerstwie Finansów.

Co się dzieje, kiedy dostaniemy z Ministerstwa Finansów interpretację, która jest naszym zdaniem niezgodna z prawem? Możemy wystąpić do sądu? To byłoby za proste. Najpierw trzeba WEZWAĆ ministerstwo finansów do poprawy swojego stanowiska. Trzeba użyć takich słów. Dopiero jak resort tego wezwania nie posłucha – można wystąpić do sądu. Ciekawe, czy są statystyki ilu jest desperatów gotowych tak się wystawić? Tym bardziej, że jest proste rozwiązanie – zarejestrować spółkę w innym kraju Unii i korzystać z parasola porozumień międzynarodowych.

W tym samej audycji TOK FM cytują mail słuchacza, który wyrobił sobie negatywne zdanie o wejściu Polski do euro. Bo na Słowacji drożyzna, bo cały ten system się wali, bo ciągle słychać głosy mędrców, że przeszliśmy przez kryzys bo mieliśmy własną walutę. Ręce opadają… czy rząd który ma rzeczywiście jako swój cel wprowadzenie nas do strefy euro nie powinien zainicjować debatę na temat korzyści tego ruchu?

Ale to przecież nie leży w jego interesie! Zaczynając na drobiazgach – ot, straci rację bytu (i wiele dobrych etatów) Rada Polityki Pieniężnej. A więc dlaczego członkowie tej rady mieliby optować za wprowadzeniem, jak karpie za przyśpieszeniem świąt? Nie można będzie manipulować budżetem, robić sztuczki księgowe. I na koniec – zawsze można, tak jak teraz, skarżyć się na niesprawiedliwość możnych tego świata. Wali się euro? W dupę dostaje złotówka.

A u nas przecież zielona wyspa na tle Europy. Chociaż jest obszar, gdzie nie jest dobrze. Cytuję wicemarszałka Sejmu Jerzego Wunderlicha: „rosną czynsze, brakuje pieniędzy na etaty w biurach, gdzie dzisiaj średnio zarabia się tylko 2422 złote”. Gdzie jest taka mizeria? W biurach poselskich. Ale na szczęście mizeria się skończy, ryczałty zostaną podniesione.

I tak ma być! Niech nam rosną i rozwijają się mateczniki przyszłych ministrów infrastruktury i obrony narodowej! Wybitny fachowcy, a do tego nie bezpartyjni… Kiedyś, za komuny redakcja Polityki nieśmiało sugerowała, żeby dopuścić do rządzenia niepartyjnych fachowców. Czasy komuny się skończyły! Dzisiaj nie musimy już – na szczęście – sięgać po fachowców. Mamy wystarczająco dużo partyjnych działaczy, aby starczyło z nawiązką na wszystkie stanowiska. Jeszcze się broni gospodarka prywatna, ale to tylko kwestia czasu przecież!

Słucham dyskusji w radio na temat kolei. Jakiś wybitny fachowiec wypowiada się, że mamy przecież konkurencję – pociągi Intercity konkurują z Tanimi Liniami Kolejowymi. Z dziennikarzami jak z politykami – muszą znać się na wszystkim i na niczym. Tak się składa, że mimo istnienia dziesiątek kolejowych spółek – Intercity i TLK to akurat jedna spółka.

A więc mamy ideał gospodarki – kontrola państwa, najlepiej w formie monopolu. A ideały wolnego rynku zostaną zrealizowane przez konkurencję między dwoma działami tej samej firmy. TLK konkuruje z Intercity ceną, a potem na torach jest taki sam syf w wagonach, taki sam smród w toalecie i takie samo spóźnienie na trasie.   

Ale przynajmniej mamy w praktyce zasady sprawiedliwości społecznej – pasażer, który zapłaci mniej i pasażer, który w swoim rozpasaniu zapłaci więcej – jedzie w takim samym syfie. To zgodne z konstytucją, która – jak wiemy z wyroków sądów zakazujących ulg dla rodzin wielodzietnych – zakłada równość obywateli wobec prawa.

Każdy ma jechać w tym samym syfie, każdy może zostać ministrem.  Oba hasła wynikają z tych samych pobudek i prowadzą do tych samych efektów.

Wesołych świąt!