Dziennik Pieniacza

Dzisiaj inauguracja roku akademickiego na Uniwersytecie Ekonomicznym w Katowicach. 36 lat temu zdawałem egzaminy do Wyższej Szkoły Ekonomicznej, studia zacząłem na Akademii Ekonomicznej, dzisiaj mógłbym powiedzieć, że jestem absolwentem uniwersytetu. Czy jest to jakiś powód do dumy? W imieniu absolwentów gratuluję jednak władzom rektorskim i tylko delikatnie sugeruję, że coś – poza nazwą – warto i trzeba zmienić.

Nie jestem dobrym mówcą, ale mam jako mówca jedną niewątpliwą zaletę – staram się mówić maksymalnie krótko.  Chyba głównie dlatego, a także bo wstydzę się czytać z kartki – zbieram dobre recenzje. Najbardziej śmieszą mnie komentarze, że mnie to tak łatwo, bez wysiłku wychodzi… Gdyby oni wiedzieli, ile to pochłania stresu i wymaga przygotowania.

Podchodzi do mnie mnóstwo ludzi, których powinienem pamiętać. Ale oczywiście nie pamiętam. Oni zresztą też pamiętają tylko fragmenty mojego życiorysu. Czy ciągle pracujesz w tej PepsiColi, pytają?

A’ propos Coca-Coli, czytam z rozbawieniem, że firma zrezygnowała z używania w reklamach Rooney’a. Powód – zdradzał żonę! Przypominam sobie rozmowy przy kieliszku czegoś mocniejszego z Muhtarem, obecnym szefem tej firmy. Opowiadał, że kiedy jeszcze mieszkał w Wiedniu i po powrocie z romantycznego wyjazdu odwoził swoją wybrankę, nagle na sąsiednim pasie znalazła się przyjaciółka jego żony.  Natychmiast podjechał pod swój dom i całkowicie się przebrał, nakładając prawie biały letni garnitur. Wieczorem żona podejrzliwie pyta kim była ta młoda dziewczyna, z jaką był widziany na mieście. Ja i młoda dziewczyna? To jakieś nieporozumienie! Nie kłam, mówi żona, widziała was moja przyjaciółka! Taaak, to zadzwoń do niej i zapytaj jak byłem ubrany. Żona dzwoni i dowiaduje się, że w granatowy garnitur. No tak, to musiała być pomyłka – konstatują z równą ulgą Muhtar i żona.

Rooney może lepiej gra w piłkę, ale jest mniej inteligentny od Muhtara i dał się złapać.

Ile potrzeba inteligencji, aby wymagać od członków spółdzielni mieszkaniowej, aby informowali najpierw sąsiadów a potem występowali o zgodę władz spółdzielni na zakup urządzeń elektrycznych. Żeby była jasność, nie chodzi o zakup przemysłowej chłodni czy tokarki do obróbki skrawaniem – ale na przykład nowego żelazka! Komentatorzy  śmieją się, że Anioł z Alternatywy 4 wraca do łask. Ale mnie nie jest do śmiechu – dlaczego ciągle nie zlikwidowano skutków prawnych tego potworka, jakim są spółdzielnie mieszkaniowe? Dlaczego ciągle mamy działaczy ogródków działkowych? Bo komuna żyje w nas i dobrze się ma!

Komuna a może głupota? W 2008 roku policja zatrzymała 753 chuliganów, którzy wbrew zakazowi pojawili się pod stadionem Polonii Warszawa. Ja już nie mówię, że w takich właśnie przypadkach miały działać sądy dwudziestoczterogodzinne… ale dzisiaj sprawy te prokuratura przedstawia sądowi. Dwie liczby – akt oskarżenia ma 23 tysiące stron, zgłoszonych jest jeden tysiąc trzystu świadków! Sąd oczywiście oddala sprawę, w konsekwencji prawdopodobnie skończy się umorzeniem. Zamiast znaleźć kilku świadków i napisać po prostu, że złamali zakaz, posiadali niebezpieczne narzędzia – trzeba wskazać do przesłuchania wszystkich (!) policjantów tam obecnych i trzeba opisać… sam już nie wiem co? Pogodę? Stan uzębienia? Ile trzeba się wysilić, aby zapełnić tyle stron. Autorzy pewno wypięli piersi po ordery, a ja – gdybym miał cokolwiek do powiedzenia – bym po prostu ich natychmiast wywalił z roboty. Ale ja nie mam nic do powiedzenia na ich szczęście….

Są na szczęście ludzie, którzy żywiąc wstręt do polityki – zajmują się działalnością społeczną. Czytam wykaz organizacji pozarządowych i serce mi rośnie widząc ich działalność na rzecz osób chorych i wykluczonych, dzieci…. Dlaczego czytam ten wykaz? Bo wszystkie one, a dokładnie wszystkie organizacje pozarządowe w województwie mazowieckim zostały właśnie poinformowane, że nie dostaną ani grosza dotacji. Województwa mazowieckiego na nie już nie stać, bo drastycznie spadły dochody z CIT.  Przeglądam rozsyłany pocztą przez urząd marszałka magazyn „Kronika Mazowiecka”, a konkretnie pokazane na kredowym papierze działania pana marszałka. Na pierwszej stronie dziękuje rolnikom za chleb…. Rolnicy nie zakładają organizacji pozarządowych, więc po jaką cholerę marszałek z PSL ma się przejmować ich losem? On jest przedstawicielem rolników, a nie obywateli. Obywatele zagłosują na Platformę, a ta to miejsce i tak odda ludowcom.

Drastyczny spadek CIT. Czy to jest jakiś powód do zastanowienia? Może ktoś jednak zatrzyma się i zada pytanie – kto utrzymuje nasze państwo? Rolnicy? Związkowcy? Urzędnicy samorządowi? A może jednak przedsiębiorcy?

Aaa, przedsiębiorcy! Zaczyna się ofensywa legislacyjna, premier Tusk przenosi swój gabinet do Sejmu – to na pewno rząd zajmie się przedsiębiorcami. I zajmie się, oj zajmie! Trzy projekty ustaw – antykorupcyjna, lobbingowej i o CBA. Punkt wyjścia – prowadzisz działalność gospodarczą, a więc gnojku zależysz od nas. Od nas musisz właśnie wyprosić tysiące zezwoleń i koncesji, to my możemy w każdej chwili ciebie zgnoić kontrolami lub jak się nam spodoba, a ty się nam nie spodobasz – wsadzić do aresztu wydobywczego.  Aby funkcjonować, musisz z nami dobrze żyć. Ale jesteś też osobnikiem podejrzanym moralnie, więc będziemy ciebie trzymać na odległość kija. Jeśli prowadzisz działalność gospodarczą – to nie ma dla ciebie miejsca w polityce. Nie będziesz mógł opiniować projektów aktów prawnych – to zostawiamy dla ludzi, którzy nigdy w życiu niczego nie zrobili na własny rachunek. A na koniec wyposażymy wszystkie możliwe służby we wszystkie możliwe narzędzia.

Nie żartuję – nawet straż ochrony kolei będzie mogła nas podsłuchiwać i zbierać na nasz temat tzw. informacje wrażliwe!

Czym się ci faceci różnią do PIS? Mają lepszy public relations.. do czasu panowie, do czasu..

Dzisiaj wpis z opóźnieniem, bo cały dzień w aucie po polskich drogach… Z konieczności słucham dużo radia, aby nie zwariować kupuję na stacji benzynowej płytę z muzyką klasyczną.

Nagroda Nobla z medycyny za in vitro. W Tok FM zabiera głos Terlikowski ponurym głosem wspominający miliony zarodków, które musiały zginąć aby urodzić się mogły te cztery miliony dzieci. Przypomina mi to argumentację z mojej młodości sięgająca po argumenty biblijne – masturbacja jest zła, bo się marnuje nasienie.

Natura jest mordercza. W procesie prokreacji, nie tylko w czasie masturbacji,  ginie miliardy plemników aby jeden mógł dopiąć celu.

Nie miałem z tym na szczęście problemów, ale rozumiem dramat ludzi którzy nie mogą inaczej mieć dziecka. Bez tej metody nie mieliby szans na spełnienie się rodzicielskie. Kto ma prawo im tego zabraniać? Na podstawie tych samych argumentów Kościół zabraniał kiedyś sekcji zwłok jako metody poznawania ludzkiego ciała przez lekarzy, tak samo etycznie podejrzana jest transplantologia, terapie genetyczne, szczepienia… Jak długo jeszcze będziemy musieli żyć w cieniu wyroków naszych szamanów?

Ksiądz Zięba, który swego czasu wprowadził w osłupienie Mazowieckiego skarżąc się do na mnie do niego, w licznych wywiadach prasowych opowiada, jak zwyciężył ze swoim problemem alkoholowym. W niedzielę wieczorem wchodzi do business lounge na gdańskim lotnisku. Witam się z nim i widzę, że patrzy na mnie nie specjalnie kojarzącym wzrokiem. Bierze duży kufel piwa i siada przy stoliku. Po chwili kufel jest pusty…  Niby nic, ale mam wrażenie że coś jest nie w porządku.

Podobne wrażenie mam słuchając sprawozdania z wojny z dopalaczami. Czy to rzeczywiście jest dzisiaj najważniejszy problem? Czy to jest wojna do wygrana? Prohibicja w Stanach też miała szlachetne motywacje, ale jakoś przyniosła więcej szkody niż pożytku. Czy w Polsce, tygodnie przed wyborami samorządowymi, intencje są równie szlachetne?

Zaakceptowałem kiedyś kampanię reklamową FRUGO, której elementem było przyznawanie działek na księżycu.  Ze zdziwieniem przeczytałem potem poważne analizy socjologiczne, że ten sposób promujemy narkotyki. Moje pokolenie piło, nie brało… No właśnie, co jest dzisiaj większym problemem: alkohol, powszechnie dostępne narkotyki czy dopalacze?

Raz jeden w życiu miałem do czynienia z twardym narkotykiem. Wracałem przez Kabul z wyprawy do Indii (był rok 1976, a więc przed inwazją radziecką) i rozpuściłem swoją grupę na zakupy. To miał być ostatni dzień przed wyjazdem do Uzbekistanu, więc trzymaną na czarną godzinę rezerwę 20 dolarów można było przeznaczyć na zakup kożuszka. Dwoje moich kolegów trafiło na nieuczciwego sprzedawcę, który za nadprucie szwu na fastrydze zażądał trzykrotnej ceny, a więc powyżej naszych możliwości. Ostatecznym argumentem stał się w jego ręku nóż. Wezwany na pomoc, odebrałem mu nóż (strasznie się go trzymał, zanim puścił trzy razy musiałem nim wywinąć młynka) i kiedy strasznie dumny z siebie posadziłem go na podłodze – zobaczyłem w drzwiach kilkudziesięciu sąsiadów i policjanta. Wylądowałem najpierw na komisariacie, a następnie zarządzono przetransportowanie mnie do więzienia. Transport odbył się taksówką i teoretycznie miał być na mój koszt, ale nie miałem przy sobie ani grosza. Udało mi się przekonać taksówkarza, aby po pieniądze zgłosił się do mojego przygodnego znajomego Afgańczyka – i jednocześnie powiedział mu, gdzie jestem.  Tak zrobił, ale niestety – mój znajomy akurat był tak naćpany, że nie potrafił zrobić z tej informacji użytku. Mnie tymczasem posadzono na podłodze, ręce przywiązano łańcuchem do kółka wbitego u góry na ścianie – i czekano aż znajdę sposób na zapłacenie łapówki. Siedzenie w takiej pozycji jest nie tylko niewygodne, ale ma jeszcze jeden dodatkowy minus. Afgańczycy w takiej sytuacji siusiają na ziemię nie mocząc przy tym swojej szaty. Ja w dżinsach nie miałem takiej możliwości…

Drugiej nocy, nad ranem mój znajomy doszedł do siebie i zjawił się w więzieniu. Okazało się, że lepiej nie mogłem trafić – jego ojciec był szefem sztabu wojsk lotniczych i wujem prezydenta Dauba. Na dodatek, jak Daub dokonał zamachu stanu przeciwko królowi – wojsko go poparło, a policja była po stronie przegranego króla. Mój kolega najpierw obił po pysku policjanta, który czekał na łapówkę ode mnie – a potem rzeczowo zapytał: ty już wyjeżdżasz, to nie ma sensu abyśmy wytoczyli im sprawę. Czy ci wystarczy, jak moi ludzie ich pobiją, a temu sprzedawcy od którego się zaczęło – spalą sklep? Wystarczyło mi.

Prosto z więzienia trafiłem do jego domu, gdzie – w ramach rekompensaty – musiałem z nim grać w szachy i brać haszysz. Zapowiedział, że wypuści mnie jak trzy razy pod rząd z nim wygram w te cholerne szachy. Sam był absolwentem fizyki teoretycznej na uniwersytecie w Moskwie i po prostu nie dało się wygrać… Znowu będę mało pedagogiczny. Po haszyszu nie tylko rozgromiłem go w te szachy, ale na dodatek przez następną dobą bez żadnych problemów posługiwałem się językiem Farsi. Do dziś nie wiem, dlaczego akurat Farsi, a nie Pusztu lub  Uzbeckim… Farsi najbardziej mi się przydał.

W „Dzienniku-Gazecie Prawnej” tekst o lekach za złotówkę. Trzy akapity, same nieprawdy. Gazeta twierdzi, że małym aptekom grozi upadłość – bo nie będą mogły przyciągać klientów promocjami. Jest akurat odwrotnie – to nie małe apteki, ale duże a najlepiej apteki będące własnością dystrybutorów mają możliwości obniżania cen.

Leki w Polsce są najniższe w Europie? Wolne żarty! Licząc indeksem dochodu narodowego i ceny nominalnej – mamy leki najdroższe w Europie. Do tego mamy największy procent ceny leku, jaki pokrywa pacjent. Inaczej mówiąc – mamy najmniejszy w Europie poziom refundacji.

Ceny nominalne leków w Polsce mieszczą nas w górnej części tabelo. Szybko rosnącym biznesem, mimo zdecydowanego oporu i firm farmaceutycznych i aptek, jest tzw. import paralelny. Opłaca się kupować leki u hurtownika w Hiszpanii czy Grecji, przepakować i sprzedawać w Polsce.

Może do tego tematu w końcu kiedyś zabrał się ktoś, kto coś na ten temat wie???

W tej samej gazecie na pierwszej stronie kolejna informacja o Orbis Travel. Przejęta za dwa złote przez EI firma zwiększyła w kilka miesięcy swoje zobowiązana do 60 milionów złotych, narażając na bankructwo kolejne firmy które po upadku Orbis Travel nie mają szans na otrzymanie należności.

Enterprise Investors zaczynało jako Polsko-Amerykański Fundusz Przedsiębiorczości. Wtedy, przynajmniej na początku pieniądze amerykańskiego podatnika pracowały na rzecz polskiej gospodarki. Dzisiaj kryjąc się za spółkami z rajów podatkowych EI podejmuje spekulacyjne działania, w których sama straciła dwa złote (sic!), ale przysporzyła strat kontrahentom na kilkadziesiąt milionów, nie licząc setek ludzi, którym zepsuła wakacje…

Prawo na to nie zezwala. Ale w systemie prawno-podatkowym nie ma nikogo, kto pojmuje na czym to polega.

Zresztą to mało prawdopodobne, aby ktoś był w stanie objąć całość. Same tylko przepisy dotyczące podatku VAT są zapisane w Polsce na 12 tysiącach stron !!! Zawsze można znaleźć stronę, którą da się wykorzystać przeciwko nam…

Co łączy EI z dopalaczami?  W każdym polskim klubie, w każdym polskim liceum można kupić narkotyki. Z tym nie potrafimy sobie poradzić, więc zamykamy sklepy z dopalaczami – bo tu znamy adres.

Każdy fundusz, który chce działać w Polsce i zrobi ten głupi błąd, że się zarejestruje – podlega polskiemu nadzorowi i musi tu płacić podatki. Ale wystarczy, że zarejestruje go na Kajmanach, nazwie z angielska – to nikt z kulawą nogą się nim nie zainteresuje. Bo trzeba by czytać dokumenty po angielsku… Jak ktoś czyta dokumenty po angielsku, to nie pracuje w prokuraturze, w policji skarbowej, w nadzorze…

Kaczyński oskarża Komorowskiego, że jest wrogiem Kościoła, bo przez swoją uwagę o krzyżu otworzył puszkę Pandory, której efektem jest rozliczanie komisji majątkowej…  Komorowski jako wróg Kościoła… Nie ma takiego kretynizmu, jakiego wcześniej czy później nie usłyszymy z ust polityków.  Dzisiaj mówi to Kaczyński, najwyraźniej naćpany … ale czy tylko on?

Nie ma takiego idiotyzmu, o którym napiszę w formie żartu, aby prędzej czy później nie zaczęło się to sprawdzać w praktyce… Napisałem kiedyś, że w Polsce drogi buduje się tylko pod Euro 2012. I że jeśli nie zdążą je zbudować przed mistrzostwami, to zakończą je w polu. I co się okazuje? Najpierw pokazuje się informacja, że faktycznie nie zdążą. Czy w związku z tym następuje mobilizacja, zwiększenie nakładów aby dokończyć te drogi? Nie, pojawia się informacja, że budżet na drogi zostaje ścięty o połowę… Bo jak się na zdąży na mistrzostwa piłkarskie, to po jaką cholerę budować? Skończyć w polu, zaorać… politycy i tak przelecą helikopterem, po drogach przecisną się z obstawą policji – a my, hołota, do autobusów i bus-pasami wtedy, jak paniska…

Boże, spraw aby pojawiła się jakaś alternatywa dla normalnych ludzi, która nie będzie miała twarzy błazna Palikota czy Korwina Mikkego,  szaleńca Kaczyńskiego i karierowicza Napieralskiego… czy dożyję takiej chwili?

Rząd rozpoczął wojnę z dopalaczami, a premier zapowiedział że wojna ma swoje prawa – a więc możliwe będą działania po bandzie. To niebezpieczna praktyka. Ja bym wolał, aby poprawić prawo i jego stosowanie, niż żeby w pewnych przypadkach pozwolić politykom – do których nie mam zaufania –  działać na jego granicy (po której stronie?).

Wygląda na to, że „galasizm” utrudnia życie nie tylko ludziom, ale i władzy. A może ona po prostu chce mieć związane ręce? Rafał Ziemkiewicz w dzisiejszej Rzepie twierdzi, że problemem jest próba zakazania każdej konkretnej substancji, a nie całej grupy substancji psychoaktywnych. W rezultacie zsyntetyzowanie nowego specyfiku zajmuje chemikom kilka dni, a wpisanie go na listę zakazów naszym prawnikom i legislatorom – przy zastosowaniu szybkiej ścieżki – kilka miesięcy.

Praktyka stosowania prawa po raz kolejny pokazuje swoje paradoksy. W tym kraju nie można sprzedawać większości leków OTC (bez recepty) w sklepach i na stacjach benzynowych. Ale dopalacze, po których można wykorkować – sprzedawane są jako przedmioty do kolekcji, nie do spożycia. A więc powtórzę – problemem nie są dopalacze, ale nasza praktyka prawna i społeczna.

Pisałem kiedyś o tym, że mimo olbrzymich kosztów opłaca się próbować rozwiązywać problemy na drodze arbitrażu – ze względu na przewidywalność tej drogi rozstrzygnięć. Najlepszym dowodem na to, że polskie prawo nie jest zdolne do zorganizowania czegokolwiek – jest w moim przekonaniu dyskusja na temat minister Radziszewskiej. Minęło tyle dni, a ciągle co gazeta, co partia – to inny punkt widzenia na tak proste pytanie: czy można zwolnić lesbijkę z pracy w szkole publicznej? Czy można zwolnić lesbijkę z pracy w szkole katolickiej (ale nie prowadzonej przez związek wyznaniowy)?

Bo „sprawa nie jest jednoznaczna”, „prawo nie rozstrzyga tego w sposób bezwzględny”, „istnieje sprzeczność pomiędzy różnymi zapisami”. A więc jak uznamy to za problem, to pójdziemy po bandzie? Pójdziemy?. Radziszewska już poszła…

Wybiórcza umieszcza duży tekst o wykupywaniu na własność użytkowania wieczystego. Rozśmiesza mnie informacja o możliwych ulgach i przywilejach.  Ja już dawno się przekonałem, że prawo jest tak interpretowane, aby z tych ulg nie można było skorzystać. Przyjrzyjmy się temu przykładowi. Pierwsza ulga dotyczy kryterium dochodowości. Jak wiadomo, o ulgę starają się osoby nie osiągające średniego wynagrodzenia… ciekawa byłaby statystyka, ile osób z takiej ulgi mogłoby skorzystać. Druga ulga – wykorzystywanie nieruchomości na cele mieszkaniowe. Jeden warunek – trzeba to użytkować przez co najmniej 20 lat, a więc nabyć tę nieruchomość przed 1990 rokiem. Jakie może być tego uzasadnienie? Na myśl przychodzi tylko jedno – miałeś układy w starym systemie i nabyłeś n nieruchomość od państwa (wtedy zamiast własności występuje  użytkowanie wieczyste), to ulga ci się należy. Kupiłeś nieruchomość w wolnej Polsce – to wara od ulgi!

Ta ulga to jednocześnie hamulec. Wyobraźmy sobie, że mieszkamy w kamienicy i chcemy kupić grunt na własność, aby nie być zależnym od corocznych podwyżek opłat z tytułu użytkowania. Od czego zaczynają władze rozpatrywanie naszego wniosku? Od sprawdzenia, czy ktoś z lokatorów nie podał swojego adresu domowego w zgłoszeniu swojej działalności gospodarczej.  Jeśli podał – top znaczy, że kamienica nie służy wyłącznie celom mieszkaniowym i żadna ulga się nie należy!

Możliwa jest też ulga z tytułu wpisania do listy zabytków. Mój dom znajduje się na takiej liście. Ale ulga mi się nie należała – bo na listę został wpisany hurtem, razem z innymi przedwojennymi domami w mojej miejscowości. Ulga z tego tytułu miała rekompensować niedogodności związane z ograniczeniami konserwatorskimi w przebudowie. A więc może wpisanie hurtowe takich niedogodności nie stwarza? Odpowiedź na to pytanie jest dziecinnie łatwa – jak chcemy coś przebudować, to konserwator zabytków nie widzi żadnej różnicy pomiędzy wpisem indywidualnym a hurtowym.

Nie kijem go, to pałką… Przyjazne państwo w całej rozciągłości!

Wszyscy już zdążyliśmy zaakceptować tezę, że nie można poprawiać państwa i utrzymać się przy władzy. Na Łotwie przeprowadzono w ostatnich latach najdrastyczniejsze oszczędności budżetowe w Europie. Obcięto emerytury o 10%, pensje w budżetówce o 20%, podwyższono podatki. Zamiast dewaluować walutę (niechęć do euro wśród decydentów jest związana z trzymaniem tej możliwości na „czarną godzinę”) utrzymano sztywny kurs do euro i przyśpieszono wejście do tej strefy, co nastąpi z początkiem przyszłego roku. I co? Wyborcy zmietli reformatorów? Wręcz przeciwnie, obecny premier wygrał wybory!

No, ale my dumny naród. Nie będziemy się uczyć od jakiś Estończyków…

Gadomski wraca w Wybiórczej do bankructwa Orbisu Travel. Dostaje się Francuzom z Orbisu SA, ale redaktor zupełnie pomija działanie EI. Fundusz dostaje firmę za 2 złote, fatalnie nią zarządza, nie dokłada pieniędzy – a potem się skarży. Że nie zbadał spółki (!), że spółka stosowała dumping, że były właściciel (były!!!) nie dołożył pieniędzy… Powtórzę po raz kolejny, chociaż to wołanie na puszczy – EI działa w Polsce, podlega polskim regulatorom, po takich stwierdzeniach powinno być postępowanie sprawdzające, czy nie działał na szkodę swoich inwestorów i akcjonariuszy ORBIS SA. Kto się założy ze mną, że nic takiego się nie stanie?

Zaczyna mi brakować skromności, ciągle chcę się zakładać. Że premier nie odwoła Radziszewskiej, że nikt nie zainteresuje się EI. W Newsweeku duży wywiad z Asią Kluzikową… Pytanie w redakcji – odwoła ją czy nie odwoła? Odpowiedź na to pytanie jest relacjonowana następująco: wszyscy uważają, że odwoła . Tylko jeden (…) czyli ja, że nie. To co, do trzech razy sztuka?

Weekend w Łebie. Z. wybrała hotel Neptun, bo jako jeden z nielicznych nad Bałtykiem położony na plaży. 1 październik – to pierwszy dzień po sezonie, recepcja czynna do godziny 19-tej, klucze do odebrania na parkingu. Mamy dwa połączone pokoje, na parkingu nie ma kluczy do wewnętrznych drzwi… No, ale skoro nie ma sezonu… tylko że hotel ma wszystkie pokoje obłożone.

Cała Łeba działa na pół gwizdka. Z kilkutygodniowym wyprzedzeniem chcę wynająć kuter na przejażdżkę w morze. Piszę maile i dzwonię do kilkunastu poleconych w hotelu rybaków – coraz gorzej reaguję na niemiły śmiech: „kuter w weekend? Panie, jak pan zamówi za rok to ewentualnie, może..”. Trudno, inaczej sobie zorganizujemy czas.  Zostawiam auto na parkingu w porcie i idę wzdłuż kutrów reklamujących rejsy. Zaraz, zaraz – przecież to nazwy kutrów z moich maili i telefonów. Przy którymś nie wytrzymuję i pytam – przecież podobno wszystkie terminy do końca roku zajęte? Była zła pogoda w tygodniu, turyści zrezygnowali…  Przecież mieliście państwo mój adres mailowy, telefon? A kto by tam panie zapisywał.  

Idziemy do Słowińskiego Parku Narodowego. Jest pól po trzeciej, zamyka się właśnie wypożyczalnia rowerów, melexy zamykają swój garaż… fajny spacer sześć kilometrów lasem, po drodze mnóstwo ludzi w jedną i drugą stronę. Drugi weekend jesieni zachęca do spacerów… ale komu by się chciało na tym zarobić.

Im, na swoim się nie chce – to niby dlaczego miałoby się chcieć naszym politykom? Aż dziw, że Estończykom się chce…

Duży wywiad zJKB w Magazynie Polska The Times pod znamiennym tytułem: „Rząd ma rządzić tak, aby ludziom żyło się lepiej”. Dobrze się czyta, ale mimo mojej sympatii do Autora, a może właśnie dzięki tej sympatii – muszę odnotować swój sceptycyzm. Już sam tytuł za bardzo przypomina mi propagandę gierkowską: „by Polska rosła w siłę, a ludziom żyło się dostatniej”. Cóż, to niestety prawda że punkt siedzenia określa punkt widzenia… Gdy u władzy nie będzie przyjaciół, wtedy brak reform nie będzie przemyślaną strategią, ale szkodnictwem. A taki moment nadejdzie… bo władza, nawet ta która nie chce się nikomu narazić, zużywa i się zmienia.

Wymiana polityków to zresztą rzecz całkowicie naturalna, jak wymiana pampersów (i z tego samego co konieczność wymiany pampersów powodu).

Przywołuje Krzysztof tabelkę pokazującą jak wspaniale rozwija się Polska na tle starej i nowej Europy. To akurat prawda, ale czy można ten sukces przypisać rządowi, do tego aktualnemu rządowi? To zawsze działa z opóźnieniem, więc może to prowadzić do konkluzji, że to spadek po rządzie PIS-u… Ale prawda jest taka, że wzrost gospodarczy Polski to wynik przedsiębiorczości Polaków. Polscy przedsiębiorcy, traktowani przez państwo jak kierowcy w Warszawie (z nienawiścią i pogardą) – mimo wszelkich przeciwności pchają nas wszystkich do przodu.

We wczorajszej prasie prof. Gomułka odnosząc się do decydentów politycznych podzielił ich na tych, którzy nie rozumieją co robią (Tusk) i tych którzy to oczywiście rozumieją (Bielecki).  Przypomina mi to myśl, jaką wyraził swego czasu Bertrand Russell. Otóż w demokracjach zwykło się przyjmować za pewnik, że głupiec jest uczciwszy od człowieka inteligentnego. Stąd politycy, aby osiągnąć sukces muszą udawać, że są głupsi niż są nimi w rzeczywistości…

Krzysztof w ciągu minionych dwudziestu lat nabrał wielu doświadczeń w polityce… Niechęć do akceptacji doświadczeń czyni ze mnie osobę naiwną, bez wpływu na rzeczywistość.

Baśniową wizję kapitalizmu można zobaczyć w najnowszym filmie Olivera Stone’a „Wall Street: pieniądz nie śpi”. To akurat środowisko, które poznałem (jak mało kto w Polsce), ale nie potrafię znaleźć w sobie chęci do skonfrontowania się ze Stone’m.  Przy całym swoim pragmatyzmie, wiele we mnie ideologicznego zacietrzewienia. Nie chcę dać się indoktrynować facetowi, który kręci laurki Fidelowi Castro i merda ogonkiem przed Chavezem tylko dlatego, że ten jest wrogiem USA. Skoro tak nienawidzi swojego kraju, to niech przeprowadzi się do któregoś z rajów na ziemi: Kuby, Wenezueli, Korei Północnej…

Jest jednak jakaś prawidłowość, że idea socjalizmu przebija się w środowiskach intelektualnych bardziej, niż wszystkie inne. Nixon powiedział kiedyś to, co wszyscy instynktownie czujemy: że kapitalizm działa lepiej, niż brzmi; a socjalizm brzmi lepiej, niż działa…

W duchu politycznej poprawności można napisać każdą bzdurę. Wspominałem kiedyś o krytyce z pozycji antyrasistowskich prawa kobiet do pobierania z banku spermy plemników dawców tej samej co one rasy. Teraz czytam o dyskryminacyjnej ustawie anty-emigracyjnej we Francji. Cóż znowu strasznego zbroił ten Sarkozy? Wyobraźcie sobie, że jeśli imigrant w ciągu 10 lat od przyznania obywatelstwa Francji zabije francuskiego policjanta – to wtedy może to obywatelstwo stracić. Jakie to nieludzkie. Prawo kraju do obrony i prawo policjanta (a fe! Sługusi kapitalistów!) do życia to pikuś wobec praw ludzkich imigrantów.

Przez całą Europę przelała się też fala krytyki, że jak Romowie przedłużą swój pobyt we Francji i z nudów spalą komisariat policji – to się im płaci po 300 euro i odsyła do kraju. Nikt się nie zapytał, dlaczego mimo tak strasznych represji – Romowie na gwałt uciekają z Rumunii czy Słowacji.

Uważam, że Francja ma prawo odsyłać Cyganów do ich własnych krajów. Uważam tak, mimo osobistej bardzo dużej sympatii do tej nacji. Przyjacielem mojej rodziny był Jerzy Ficowski, poeta i znawca kultury romskiej. Wychowałem się na jego pięknych bajkach cygańskich, poznałem wiele przekazów na temat tej kultury.

Ale znowu – piękne cygańskie bajki i banda pijanych Romów, żyjąca na koszt francuskiej gminy i z wdzięczności paląca im komisariat policji – to dwa różne światy.

A’ propos dwóch różnych światów – można zapoznać się z pierwszą homilią nowego nuncjusza w Polsce, Celestina Migliorego. Przywołuję nazwisko, aby było jasne że nuncjuszem nie jest arcybiskup Burak lub kardynał Boryna. To tekst, który trzeba przeczytać w całości. Przytoczę tylko jeden cytat:

„Nasza gorliwość może nas czasem prowadzić do traktowania świata, który nie akceptuje Chrystusa czy też jest obojętny lub wrogi wobec Kościoła, w taki sam sposób jak uczniowie Jezusa: Panie, czy chcesz a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”. Wiemy z Ewangelii jak zachował się Chrystus.

Może wysłać ks. Rydzyka, episkopat Polski in corpore, Jarosława Kaczyńskiego – na lekcje Ewangelii? Na naukę podobno nigdy nie jest za późno…