Dziennik Pieniacza

Musiałem o tym napisać! Tych kilka miłych osób, które w miarę regularnie czytają moje wypociny znają moją – często powtarzaną - opinię o panu za przeproszeniem Galasie, miejskim inżynierze ruchu w Warszawie znanym ze swojej (skutecznej niestety!) walki z zielonymi strzałkami, idiotycznych lewoskrętów na rondach i oznakowań bus pasów. Sprawdziłem siłę Internetu i wpisałem w Google hasło: „pan za przeproszeniem Galas”. Wyskoczył mi mój blog (może kiedyś więc przeczyta o sobie pan za przeproszeniem Galas?), ale także wypis z Wikipedii, z którego dowiedziałem się co to znaczy: „Galas”. Absolutna rewelacja!! Otóż jest to patologiczna narośl (sic!) roślin spowodowana przez owady i pajęczaki.

Nic dodać, nic ująć!

O wszystkim, byle nie o polityce! Ciekawe, czy starczy mi konsekwencji do końca wpisu… Wczoraj wieczorem postanowiłem po raz pierwszy skorzystać z oferty Cyfry Plus video on demand (VOD). Wybrałem film i zgodnie z instrukcją wysłałem sms. Była 22:30. Już po 40 minutach dostałem odpowiedź,  że mogę ściągać uprawnienia. Postąpiłem zgodnie z instrukcją , przez kilka minut coś się działo na ekranie aż pojawił się komunikat, że uprawnienia nie zostały ściągnięte i abym skontaktował się z działem obsługi klienta. Powtórzyłem tę czynność pięciokrotnie, ale uprawnienia się nie ściągały. Zadzwoniłem na podany numer – okazało się, że dział obsługi funkcjonuje w godzinach dziennych tylko. Jak wiadomo, ludzie ściągają filmy do oglądania między 8 a 15-tą… Spróbowałem jeszcze raz ściągnąć – tym razem się udało! Spojrzałem na zegar – zbliżała się północ. Nie miałem siły oglądać filmu przez kolejne dwie godziny. Może o to chodzi?

Jak przystało na pieniacza, dzisiaj zadzwoniłem do działu obsługi z zapytaniem, o co w tym wszystkim chodzi. Pani zbeształa mnie, że nie dzwonię stojąc przy dekoderze. Starałem się wytłumaczyć, że kiedy oni pracują, to ja też. A kiedy ja jestem przy dekoderze, to znaczy że akurat nie pracuję. Ale oni też wtedy nie pracują. „No to jak mam panu pomóc?!” – mówi panienka z wyrzutem. Ja nie chcę żadnej pomocy (wyleczono mnie już skutecznie z chęci wynajmu filmu, zresztą oferta jest gówniana). Ja po prostu zwracam delikatnie uwagę na fakt, że jeśli im zależy na sprzedaży tej usługi, to coś warto zmienić. Może Cyfrze Plus zależy, ale panience z Działu Obsługi Klientów w żadnym wypadku nie…

Przed przyjazdem do pracy wizyta u fryzjera. Mój ulubiony urzędnik samorządowy, pan za przeproszeniem Galas (przepraszam, bo nazwisko Galas stało się synonimem niekompetencji i złośliwości) zatwierdził nowe pasy na jezdni na moście Łazienkowskim. Duży znak informujący o pasie dla autobusów. Nie można zjechać. Nagle się bus pas kończy, ale wtedy pojawia się linia ciągła. Aby skręcić w prawo, w Saską Kępę, trzeba złamać przepisy lub pojechać jakieś 5 kilometrów do przodu. Mówiłem to już i powtórzę – dam maksymalną przewidzianą prawem ilość pieniędzy na kampanię wyborczą tego kandydata na prezydenta Warszawy, który zagwarantuje mi, że pierwszą swoją decyzją (no, już nie będę tak drobiazgowy – nie musi to być pierwsza decyzja, wystarczy mi jak zrobi to w ciągu 24 godzin) wyrzuci pana za przeproszeniem Galasa z pracy.

A więc jednak pieniactwo zaprowadziło mnie znowu do polityki. Słucham rano w radio (kierowca na urlopie, więc przeprosiłem się z radiem) analizy socjologów. Największa frekwencja wyborcza w Polsce jest w najmniej ważnych wyborach prezydenckich. Najmniejsza, w najważniejszych – samorządowych.  I znowu ponowimy wybór prezydenta miasta, a następnie zagłosujemy na listy partyjne w samorządach powiatowych i wojewódzkich. I będziemy mieli taką samą jakość tych samorządów.

Pracownicy administracji wszystkich szczebli to pól miliona osób. Ci ludzie żyją innym rytmem niż większość z nas – nie martwią się o wyniki swojej pracy. Nie są rozliczani z efektów, ale z przestrzegania głupich przepisów, co do przecinka. Uniemożliwią realizację wielomilowego projektu? Cóż, wykazali się starannością. Ale pomylą się w numeracji strony, ooo – to znaczy że są złymi urzędnikami.

Aby uzasadnić tak dużą armię urzędników – mamy durne prawo, jedno z najbardziej głupich na świecie. Zrobiono zestawienie gdzie najdłużej na świecie trwa uzyskiwanie zgody na postawienie sklepu. Polska zajmuje 163 miejsce na świecie. Ale nie wzięto pod uwagę czasu na rozpatrzenie protestów – w tej kategorii zajmujemy chyba ostatnie miejsce na świecie.

Grycan stara się od roku postawić lodziarnię na Nowym Świecie. Nie udało mu się uzyskać wszystkich zezwoleń. Dla niego to będzie lokal numer 150, niech ktoś spróbuje postawić swój lokal po raz pierwszy.

Czy znajdziemy w sobie tyle samo energii, co w wyborach prezydenckich – aby spróbować odszukać dobrych kandydatów, przekonać ludzi że warto kandydować, wesprzeć ich? Ja zaczynam dzisiaj wieczorem!

Zmarł ksiądz Jankowski... po dwóch tygodnia byczenia się pod hiszpańskim słońcem, szukaniu najbliższego punktu wyborczego i przeczytaniu kupionych na lotnisku gazet – ta właśnie wiadomość dotknęła mnie najbardziej osobiście.

Znałem księdza prałata z czasów mojej pracy w Coca-Coli. Pomógł nam przekonać rolników spod Gdyni, aby sprzedali nam ziemię pod fabrykę. Potem, z wdzięczności, zabrałem go na przejazd po Stanach, aby ostatecznie załatwić mu doktorat honoris causa uniwerytetu Notre Dame w Indianie. Pisałem już kiedyś o tej podróży, a zwłaszcza wizycie u Barbary Piaseckiej Johnson. Z wizyty w Notre Dam zapamiętałem zwłaszcza samą uroczystość. Mszę na zakończenie roku akademickiego tego największego uniwersytetu katolickiego w Stanach celebrowało 600 zakonników. Siedziałem obok kardynała z Irlandii i księdza prałata. W pewnym momencie wszystkich 600 zakonników wzięło w ręce wiklinowe koszyczki z komunią i poszło w tłum. Każdy, każdy! z nich wracając zatrzymywał się przy mnie, a ja przy wszystkich musiałem kiwać głową, że nie... Po mszy prałat zaproponował, że mi załatwi anulację ślubu. Nie ma powodu – powiedziałem. Zawsze jest jakiś powód – odparł. Ile pan miał lat jak się pan żenił? -  23.  – No właśnie! Młody pan był, niedoświadczony!

Ale ja nie chciałem robić tragów z panem bogiem...

Próżny był strasznie, ale jednocześnie był dobrym człowiekiem. Pomagał wielu ludziom, robił wiele rzeczy, o których nikt by go nie podejrzewał. Na przykład, wtedy kiedy cała Polska żyła budową przez Monar ośrodka dla chorych na AIDS (nikt ich nie chciał w okolicy), okazało się że ksiądz prałat taki ośrodek w Gdańsku w tajemnicy stworzył i że spokojnie sobie działa.... Świeć Panie nad jego duszą...

Komorowski jednak wygrał. Zmobilizowała się Polska wykształcona, zaradna, pracująca na naszą przyszłość. Widziałem ją stojącą 4 piętra w upale przy honorowym konsulacie w Maladze, aby tylko oddać głos. Niech teraz Platforma tej mobilizacji nie zbagatelizuje!

Ciągle jednak jest to głosowanie nie na nich, tylko przeciwko PISowi. Czytam wywiad Kaczyńskiego w dzisiejszej Rzeczypospolitej. Już zapomniał o języku miłości. Teraz żąda przeprosin. Znowu problemem jest krzyż przed pałacem, nowi posłowie nie mogą zasiąść w Sejmie (bo miejsca zajmują portrety poległych)... dobrze, że ten cyrk odbywa się jednak na marginesie, na ulicy, a nie w środku polskiej polityki.

Komorowski na szybko mianuje swoich kumpli do rady radiofonii i telewizji... No bo kogo miałby mianować? Niezależnych fachowców? A są tacy? Jest jakieś rozwiązanie takiej sytuacji? Jest, najprostsze i najbardziej oczywiste -  zlikwidować tę radę! Od początku jest to tylko okazja do korupcji... widziałem na własne oczy, jak kupowano przychylność i samych „niepolitycznych” członków tej rady jak i ich jak najbardziej politycznych mocodawców. Aby dostać koncesję. Aby przedłużyć koncesję. Aby zmienić warunki koncesji. Kupowano... co to znaczy? Kupno polega na zapłaceniu ceny za jakieś dobro, a cena (poza barterem) ma najczęściej charakter pieniężny.

Czy to, co napisałem ma charakter pomówienia? Niby że jestem anonimowy? Ktoś wpisał w Google kilka nazw z moich wcześniejszych wypocin i od razu ukazało mu się moje imię, nazwisko i zdjęcie... Gdyby ktoś chciał mnie jednak ścigać za pomówienia, to pozwolę sobie delikatnie zwrócić uwagę, że nie wszystkie informacje są na szczęście w internecie (kilkanaście lat temu nie wszystko było cyfrowe) i że może boleśnie się przekonać, że mogę wiedzieć więcej, niż wynika z mojej notki biograficznej... ja bym nie ryzykował:)

Po powrocie do Polski oglądam w telewizji okropny mecz z sędzią Howardem Webbem. Teatralny faul, podyktowany rzut wolny. Piłka odbija się z pełną siłą od ramienia hiszpańskiego obrońcy. Nie ma jednak rzutu wolnego (żaden sędzia tego nie widział), ale wybicie od bramki. Piłka leci przez całe boisko. Dwóch Hiszpanów – wszyscy Holendrzy mają po żółtej kartce, więc na wszelki wypadek nikt nie podbiega do nich. Strzał, gol. Koniec marzeń.

Narzekamy na naszych polityków. A przed naszymi oczami spektakl korupcji, nieudacznictwa, i całkowitej bezkarności działaczy FIFA, UEFA, Komitetu Olimpijskiego... Nie ma odważnych, aby przeciwko temu zaprotestować... Taka jest polityka, tacy jesteśmy...

Nie znam gen. Kozieja, ale czytając jego teksty i słuchając go w telewizji wyrobiłem sobie opinię. Opinię negatywną. Sfrustrowany i przemądrzały facet, krytyczny wobec wszelkich najważniejszych inicjatyw politycznych w MON… trochę jak ja, ale ja nie kandyduję do funkcji szefa BBN. Byłem zaskoczony, dlaczego osoba o takim charakterze zostaje wybrana na drugi dzień po śmierci Szczygły. Dzisiaj widać już gołym okiem, że to był poważny błąd.

Rzadko się zgadzam z PIS, ale tym razem mają rację – dyskusja na temat naszej obecności w Afganistanie w końcówce kampanii wyborczej to nie jest dobry pomysł. A jeśli do tego doda się wypociny gen. Kozieja – to zaproszenie do kłopotów. W polskich warunkach wszystko rozejdzie się po kościach. To tylko prywatna opinia Kozieja, rozpisał się biedaczek i od razu zawiesił to w Internecie – słychać ze strony PO.

Szef wojsk w Afganistanie wracając z Waszyngtonu do Kabulu był zbyt rozluźniony i pozwolił sobie na komentarze dotyczące strategii USA i osób tę strategię tworzących. Tekst jeszcze się nie ukazał w Rolling Stones, a Obama już wezwał go do kraju. Po kilkuminutowej rozmowie powiedział dziennikarzom, że to świetny żołnierz, wielki patriota zasłużony dla kraju – ale wykazał się brakiem rozsądku niezbędnego na jego stanowisku. I go wywalił.

O tym, że generał Koziej nie ma kwalifikacji na to stanowisko, wiadomo było wcześniej. Nie chcę rzucać bezpodstawnych oskarżeń, ale na mój nos musi po prostu być dobrym myśliwym.

Był kiedyś taki szef Biura Ochrony Rządu który nazywał się gen. Darżynkiewicz. Doszedł do tego stanowiska, bo nikt tak jak on nie organizował polowań. Najważniejsze osoby w państwie powierzały mu swoje bezpieczeństwo, mimo że gołym okiem widać było że idiota. Dlaczego sądzę że idiota? Nie chcę być gołosłowny, więc to zilustruję na przykładach.

Gen. Darżynkiewicz lubił wyjazdy zagraniczne. Nie rozumiał, że jego rolą jest zorganizowanie ochrony, a nie spełnianie się w roli ochrony osobistej. Stąd zorganizować musieli to inni, a on komicznie „chronił”. Był wzrostu siedzącego psa (ja wiem, chyba nie więcej niż 160 cm), dość korpulentny. Taka komiczna postać stawała np. przed Jaruzelskim na Monte Casino i wodziła groźnym wzrokiem dookoła na zasadzie: podejdź no tu ktoś tylko, to przywalę. Plus tego był taki,  że stojący za nim i przemawiający Jaruzelski był zasłonięty swoim „ochroniarzem” tylko do pasa…

Był z premierem Messnerem w Egipcie. Weszliśmy jakimś wąskim korytarzem w piramidzie, i tu się okazało że generał ma klaustrofobię. W połowie korytarza wpadł w panikę i zarządził odwrót. Zaczął wrzeszczeć do osobistego ochroniarza premiera: „Bogusławie! Natychmiast wyprowadź premiera! Rozkazuję, natychmiast!”. Zrobiła się panika. Musiałem ją spacyfikować stając w środku i prosząc wszystkich za mną, aby się cofnęli (zabierając ze sobą generała), a tych przede mną – aby kontynuowali marsz.

Już na lotnisku w Warszawie wysiadamy z samolotu. Ze zdziwieniem widzę, że borowcy wynoszą całe skrzynki jakiś owoców i ładują do samochodów. Wiceszef BOR-u uśmiechając się promiennie do generała mówi jednocześnie: oo, nasz Dyzma znowu przywiózł dostawę na Polną (w tamtych czasach ekskluzywny bazar). Na moje zdziwione spojrzenie dodaje: proszę się nie przejmować, on nie słyszy na jedno ucho z tej strony. Rzeczywiście, facet cieszył się zasłużonym szacunkiem podwładnych i współpracowników.

Jakimś cudem gen. Darżynkiewicz miał zostać pierwszym polskim ambasadorem na Litwie. Zapytałem Mazowieckiego, czy ktoś to z nim uzgadniał. To była prośba Jaruzelskiego (wtedy prezydenta). Mazowiecki starał się być grzeczny wobec prezydenta, ale trzeba było jednak uniknąć kompromitacji…

List, jaki Darżynkiewicz wysłał do Mazowieckiego powinien znaleźć się w annałach. Opisywał on radość Litwinów na wieść, że z Polski przysłany do nich będzie Darżynkiewicz i powszechny płacz, wręcz żałobę narodową na wieść,  że jednak nie. „Decyzja zapadła” – pisał dalej generał – „chyba że jeszcze można ją zmienić? Jeśli nie można, to tylko ze szkodą dla Polski. Ale proszę zwrócić uwagę, że szykując się do tego stanowiska nabyłem garnitur, ciemne buty i szereg koszul, co stanowiło spory wydatek. Oczekuję zrekompensowania mi tych znacznych obciążeń”.

Myśliwi to jednak silna, nawzajem się wspierająca mafia.

Jadąc wczoraj do domu słucham wywiadu Kluzikowej w Tok FM. Jest takie miejsce w Mazar-i-Sharif (w Afganistanie) gdzie przed meczetem (wg legendy miejscem pochówku zięcia Mahometa) siadają na ziemi ptaki. Wszystkie ptaki, które siadają w ramach wyraźnie zarysowanego kwadratu – stają się białe. Niesamowite jest to, że widać jak one stają się białe! Ciemny ptak ma jeszcze ciemne pół skrzydła, albo ciemną czapeczkę – ale reszta bieleje… Otóż Kluzikowa w PIS już staje się biała, czasem tylko widać ciemniejsze piórko.

Co Kaczyński sądzi o Afganistanie? Nie wolno na ten temat teraz rozmawiać. Zgadzam się, że termin zły… ale jednak coś powiedzieć trzeba. Co sądzi o In vitro? Ha, ha Komorowski teraz mówi że jest za, ale kiedyś mówił że nie… a więc jego obecna opinia jest pod wybory i niewiarygodna. A Kaczyńskiego? Tu Kluzikowa mówi o swojej opinii, wyraźnie innej niż Kaczyńskiego. Parytet? Komorowski zmienił zdanie… ale je przedstawił – mówi dziennikarz. To zmiana na potrzeby kampanii - mówi Kluzikowa – a więc niewiarygodna. To mówi szefowa kampanii Kaczyńskiego, który na potrzeby tej kampanii zmienił wszystko!

Ostatnie pytanie – czy będzie pani szefową kancelarii? Czy będzie tam pracował Macierewicz? „Pozwólcie nam najpierw wygrać wybory, a potem się przekonacie”…. Oj, przekonamy się, przekonamy…    

Wyjeżdżam na dwa tygodnie do swojego letniego domu… na szczęście po sąsiedzku w Maladze będzie działał punkt wyborczy. Mimo wszystko wziąłem papier z gminy i będę głosował. Wy też głosujcie!

Duże teksty na temat prób przejęcia przez polskie grupy finansowe banku WBK. Kibicowałbym temu całym sercem, gdyby za tym nie stał kapitał państwowy… Ale przynajmniej autorzy tego projektu chcą majątek państwowy oddzielić od polityki. Chwała za intencje, chociaż czy to jest w ogóle możliwe??

Rano odwiedził mnie AM. Wyjaśniam mu prawno-podatkowe aspekty inwestycji finansowych w Polsce, ale przedtem – oczywiście rozmawiamy o polityce. Świetny sposób na skłócenie się z rana J. Andrzej przypomina moją starą tezę – w służbie zdrowia nic się nie zmieni, dopóki ministrem zdrowia będzie lekarz. Tak, jak jest – jest najlepiej dla kadry medycznej. Bo cała ta służba zdrowia oparta jest na oszustwie. Są wyjątki, ale właśnie na zasadach wyjątków właśnie. Prywatyzacja majątku społecznego odbywa się każdego dnia w wielu miejscach, kiedy dostęp do łóżka w państwowym szpitalu zależy od przejścia przez prywatną praktykę ordynatora.

To tkwi głęboko w nawykach kadry. Opowiadał mi znajomy profesor kardiochirurg, że jak wspólnie z kolegami założył prywatną klinikę – część z jego partnerów w dalszym ciągu nie widziała nic złego w braniu kopertówek. W swojej własnej firmie!

Służba zdrowia to największy w Polsce hotel, restauracja, pralnia, firma sprzątająca. Zakupy sprzętu i leków to największe przepływy finansowe. Skąd pomysł, aby zarządzał tym lekarz a nie wykwalifikowany specjalista?  

Ten pomysł wynika generalnie z przyjętej w demokracji zasady, że najlepiej w zarządzaniu sprawdzają się ci, którzy z definicji się na tym nie znają. Napieralski był w swoim życiu przez krótki czas przedstawicielem handlowym firmy tytoniowej. A potem już tylko aparatczykiem partyjnym. Niedługo może zostać wicepremierem odpowiedzialnym za jakiś ważny fragment naszego państwa.

Kaczyński chwalił się, że nie ma konta w banku, że niczego się nie dorobił. Dlatego ochoczo powierzyliśmy mu naszą gospodarkę.

Zatrudniałem kiedyś szefa firmy na Węgry. Posłany na ostatnią rozmowę szef pionu kadr z centrali w USA wrócił ze zdecydowaną rekomendacją negatywną. Kandydat zapytany o oczekiwaną wielkość zarobków odpowiedział, że liczy na uczciwe i szczodre potraktowanie przez korporację. „Jeśli facet tak traktuje swoje własne finanse, to jak można oczekiwać że będzie dbał o powierzony mu majątek?” – zapytał Jack i ja nie miałem na to pytanie dobrej odpowiedzi.

Ale my wierzymy, że życiowi nieudacznicy i intryganci, którzy nie przepracowali w realnym świecie nawet minuty, którzy nie rozumieją zmieniającego się świata i żyją poza nurtem technologicznych narzędzi pracy – nagle jako gospodarze kraju okażą się dobrymi gospodarzami, którzy poprowadzą nas do dobrobytu.

Nie pytamy więc kandydatów do władzy, co i jak zamierzają osiągnąć; nie sprawdzamy czy ich droga życiowa i doświadczenie to uwiarygodnia. Sprawdzamy poziom ich patriotyzmu według XiX wiecznych kryteriów. I stan konta. Jak facet się dorobił, znaczy nie jest jednym z nas.    

Tu nie ma łatwych recept. Ale sytuacja w której politycy z definicji nie mogą nigdzie normalnie pracować, tylko zaczynać od razu w aparacie partyjnym i przechodzić drogę od radnego po posła – bo każde umoczenie w prawdziwym życiu ich z miejsca dyskwalifikuje – jest chore. Podobnie chore jest przekonanie, że klasa średnia, że elity są skorumpowane – a tylko czysta działalność partyjna nie. Jeśli biznes jest uwikłany w korupcję, to tylko dlatego że zmuszają go do tego kliki w samorządach, na wszystkich szczeblach sprawowania władzy.

Dwadzieścia lat temu podjąłem decyzję, żeby uciec od polityki i administracji państwowej. A byłem przykładem – jednym z pierwszych, jednym z najbardziej widocznych – civil servanta, jakiego wtedy (i dzisiaj!) Polska potrzebuje. Do zmiany decyzji namawiał mnie bardzo Jan Nowak Jeziorański. Pamiętam lunch w Mariocie obok cmentarza Arlington w Waszyngtonie. Mój szacowny rozmówca przez cały czas przekonywał mnie, że tylko służba państwowa jest czysta i dowodem patriotyzmu. Że trzeba wyzbyć się egoizmu i wygodnictwa. Nie przekonał mnie. Więc przy deserze poprosił o pomoc w załatwieniu pracy w mojej przyszłej korporacji dla członka swojej rodziny…

Kto dzisiaj więcej robi dla Polski, ktoś kto przyciąga tu kapitały i pomaga rozwijać się polskim przedsiębiorcom, czy ktoś kto żyje na nasz koszt z tego, że utrudnia ludziom brać swój los w swoje ręce?